അന്ന്,
കണിക്കൊന്നകൾ പൂത്തുലഞ്ഞ മേടമാസ പുലരികൾ.........
വർണ്ണങ്ങൾ വാരിവിതറിയ
കുഞ്ഞരിപ്പൂക്കൾ....
തിരക്കിട്ട് ഓടിയകലുന്ന
പകലുകൾ.....
പൂത്തുമ്പിയെയും പൂങ്കാറ്റിനെയും
ചേർത്തു പിടിച്ച നാളുകൾ....
ഇന്ന്,
പുതിയൊരു
ക്വാറന്റിൻ ലോകം...
ബന്ധങ്ങളില്ലാതെ
ബന്ധങ്ങളുടെ ലോകം....
കുട്ടികളുടെ കലപില
നാദം മാത്രം.....
തിരക്കിട്ട പകലുകളും
മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തിൽ നുരയുന്ന
ലഹരികളുമില്ല
മുന്നിലെത്താൻ
കുതിക്കുന്ന
വാഹനങ്ങളുടെ ഗർജ്ജ്നങ്ങളുമില്ല.....
എനിക്ക് ഭയമാകുന്നു....
കോവിലുകളിൽ ദേവന്മാരും
തനിച്ചായിപ്പോയോ?
മുകമീ നിരത്തുകളിൽ,
തൊട്ടടുത്ത്
ദുരന്തത്തിൻ
ഇരമ്പലുകളോ?
മറ്റൊരു കൊടുങ്കാറ്റിൻ
മുൻപുള്ള
ഭീകരമാം ശാന്തതയോ?
നാളെ,
വീണ്ടും എല്ലാം പഴയതുപോലെ.....
നേടിയതിന്റെയും
നഷ്ടങ്ങളുടെയും
നാൾവഴികൾ മാത്രം.....
രാഷ്ട്രീയ ഭ്രാന്തിന്റെയും
മതഭ്രാന്തിന്റെയും
ജയപരാജയങ്ങൾ വീണ്ടും,
ജനിയുമൊരു കോവിഡ്
ആവർത്തിക്കില്ലയെന്ന്
ആശ്വസിക്കാനാവുമോ?
കടന്നുപോയ കാലം
തിരികെയെത്താൻ
ഞാനും ആശിക്കുന്നു....
നിന്നെപ്പോലെ....