റിപ്പബ്ലിക്കൻ വി.എച്ച്.എസ്.എസ് കോന്നി/അക്ഷരവൃക്ഷം/നൊമ്പരപ്പൂവ്

നൊമ്പരപ്പൂവ് ഞാനൊരു അപ്പൂപ്പൻ താടി ആയി പറന്ന് നടന്ന കാലം... കാട് വിട്ട് നാട് കാണുവാൻ ഇറങ്ങി... പൂത്തു നിന്ന് വാക മരം എനിയ്ക്കായി പൂക്കൾ പൊഴിച്ചു... അരുവിയിൽ ഞാനെന്റെ പ്രതിബിംബം കണ്ടു നോക്കി നിന്നു പോയി... ആറും തോടും കടന്ന് ഞാൻ യാത്ര തുടർന്നു... നാട്ടു വഴികളിൽ മാവിൻ ചുനയുടെ മണം... കുന്നു കേറി ഇറങ്ങി ഞാൻ നട വഴി എത്തി... അങ്ങു ഇങ്ങായി കൊഴിഞ്ഞു വീണ കൊന്ന പൂ എനിക് സ്വാഗതം ഓതി പിന്നെയും ഞാൻ പറന്നു നടന്നു... പിന്നാലെ ഓടി വന്ന കിടാങ്ങളെ തൊട്ടു തൊട്ടില്ല എന്ന പോൽ ഞാൻ പറന്നു പൊങ്ങി... നേരം തെറ്റി പെയ്ത മഴയിൽ നനഞ്ഞുവെങ്കിലും, ഒരു ചെറു കാറ്റിൽ ഞാൻ വീണ്ടും പറന്നു... കാണാത്ത കാഴ്ചകൾ കണ്ടു കണ്ടു ഞാൻ പാറി നടന്നു... എന്നോ ഞാൻ സ്‌മൃതിയിലാണ്ടു പോയി.. അന്നെന്നിൽ വെളിച്ചം പടർന്നു... അതിരാവിലെ ഉണർന്നു ഞാൻ തൊടിയിലേക്കെത്തി നോക്കി.. അതിർ വരമ്പിൽ കായ്ച്ചു നിക്കുന്ന പേരമരം... മറ്റൊരു അതിരിൽ ഇല പൊഴിച്ചു ,പൂത്തു നിക്കുന്ന കൊന്നമരവും... അഞ്ചു വയസ്സുകാരിയുടെ കൗതുകം എന്ന പോൽ കൈയെത്തി ഞാൻ ആ കൊന്നപ്പൂ പൊട്ടിച്ചെടുത്തു... കല്ല് എടുത്തു അടുത്തു കണ്ട മൂവാണ്ടൻ മാവിലെറിഞ്ഞു... ഒന്നിനു പിറകെ ഒന്നായി കണ്ണിമാങ്ങകൾ പൊഴിഞ്ഞു വീണു... കാലുകൾക് ബലം ഇല്ലാത്ത പോലെ... അപ്പൂപ്പൻ താടി പോൽ ഞാൻ പറന്ന് പൊങ്ങി... തൊടി വിട്ട് ഞാൻ പാട വരമ്പത് എത്തി... വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്ന ചെറു തോട്ടിൽ ഞാൻ കാലുകൾ ഇറക്കി വെച്ചു... കൊയ്യാറായ നെൽകതിരുകളുടെ സുഗന്ധം ആവോളം ഞാൻ ആസ്വാദിച്ചു... പിന്നെയും പിന്നെയും പറന്ന് പൊങ്ങാൻ ഞാൻ കൊതിച്ചു... പെട്ടന്നതാ ഇരുൾ പടരുന്നു.... കാഴ്ചകൾ ഒക്കെയും കറുത്തു പോകുന്നു... ഒടുവിൽ... ഏറ്റവും ഒടുവിൽ... ഞാൻ വിസ്‌മൃതിയിലാണ്ടു... ഹർഷ ശ്രീകുമാർ 7 B റിപ്പബ്ലിക്കൻ വി.എച്ച്.എസ്.എസ്, കോന്നി കോന്നി ഉപജില്ല പത്തനംതിട്ട അക്ഷരവൃക്ഷം പദ്ധതി, 2020 കവിത