സന്ധ്യാ മരത്തിലെ മിഴിനീരിൽ നിന്ന് ഒരു ശംഖുപുഷ്പം അടർന്നുവീണു ഇതൾ കൊഴിഞ്ഞ മഴയായി പെയ്തിറങ്ങി ഒരു പുൽനാമ്പുകളിൽ കണ്ടുഞാൻ ആ മഴയുടെ താളസ്പന്ദനം അവൻ ഹൃദയത്തെ ഹർഷ പുളകിതയാക്കി തൊട്ടു ഞാൻ ആ തേൻ തുള്ളിയെ എൻ മാനസതിന് കുളിർമ നൽകാൻ മുക്തമാക്കി ആത്മാവിനെ കണ്ണീരിൽ നിന്നും സപ്ത സ്വരങ്ങൾ തൻ ലോകത്തേക്ക് സംഗീതത്തിൽ സാന്ദ്ര ഭാവങ്ങൾ തഴുകി ഒരു നേരത്ത് എൻമാനസം രാഗാർദ്രമായി ആ സ്നേഹമഴ വിടപറയുമ്പോൾ അറിയാതെയെൻ നയനങ്ങൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി സന്ധ്യക്ക് മാനം തെളിഞ്ഞപ്പോൾ മഴയായി പെയ്യുമ്പോൾ എന്നുള്ളിൽ വെറുതെ ഒരു മോഹം
