കാർമേഘം പോലെ പടർന്നു കയറിയ മാരിയെ നീ ഇന്നു മായുകില്ലേ ലോക മനസ്സു തൻ ശാപക്കറകൾ നീ ഏറ്റുവാങ്ങി അങ്ങു മറയുകില്ലേ നിന്റെ ഈ വ്യാപന തൽഫലമായി ഞങ്ങൾ കൂട്ടിൽ ഒതുങ്ങി കഴിയുന്നിതാ ശൂന്യമാം തെരുവീഥികൾ നഗരങ്ങൾ നിശബ്ദമാം ഭീകര സ്വപ്നങ്ങളും ബന്ധങ്ങൾ ഭേദിച്ച് പടരുന്ന നാഴികയിൽ വൈദ്യമില്ലാതെ അലയുന്നിതാ മാനവരാശിതൻ ശാപമായ് മാറിയ മാരിയെ നീ എന്നു പെയ്തു തോരും .