ഭൂമിയെൻ മാതാവേ, നീ തളർന്നീലയോ ഇന്നിന്റെ യാഘാതമേറ്റപോലെ നിൻ സുതരേവം നിന്നോട് ചെയ്ത ഒരു നീചനി കൃഷ്ട പ്രവർത്തിയാലെ ! പൊള്ളുന്നു നിന്നകം കാലത്തികവിലും ഉച്ച പരിഷ്ക്കാര കോടി യിലും കാലങ്ങളേറെ കഴിയുകി ൽ നിന്മുഖം ഭീകരദൃശ്യം മതാവുകില്ലേ? പച്ചപരിഷ്ക്കാരജീവിത വ്യഗ്രത പൊള്ളിച്ചു നിന്നകക്കാ മ്പിനേയും ഇന്നിന്റെ ജീവനും ആസക്തമല്ലയോ ഭൗതികതി പ്രസരങ്ങളാ ലെ ! അമ്മേ, ധരിത്രിയാം കാരുണ്യ ശാലിനീ കുത്തിപ്പിളർന്നു നിൻമാറിടവും ! ചോരകിനിയുന്നു നിൻമേനി തന്നിലും മൂകവിലാപം നിൻ ഹൃദ ന്തത്തിൽ.
