മഴയെന്നോ വെയിലെന്നോ നോക്കാതെ പറവകൾ തേടി നടക്കുന്നു ചെറുമണിയ്ക്കായ് ചുഴിയെന്നോ വ൯മത്സ്യമെന്നോ ഇല്ലാതെ ചെറു ശകലികൾ ത൯വയറെന്ന ചെറുസൂപത്തെ അടക്കിപ്പിടിക്കുവാ൯ നിത്യവും ശ്രമിക്കുന്നു മ൪ത്യനിന്തെന്നു വിലയുണ്ടെന്നേതു മറിയാത്ത മനുജനാണീ- ഭൂവിൽ ഏകമൃഗം സ്നേഹമെന്ന കടൽ എന്തെന്നറി യാത്ത കപടസ്നേഹികൾ പലതുണ്ട് ഈ മണ്ണിൽ നീ തന്നെയാണെനിക്കെല്ലാ മെന്നുചൊല്ലും വിപദം എന്നു കേട്ടാൽമുഖം തിരിക്കും കപോതമെന്ന പോലെ എന്തുമേ തിരിയാതെ ചിറകിട്ടടിക്കുകിൽ ഈ ലോകം വെറുക്കില്ല എന്നാലൊരു വാക്കുകൊണ്ട് സ്നേഹം പകരുമുട൯ വാക്കു കൊണ്ട് ശത്രുവാകും ആ ലോകമാകെ സ്നേഹികൾ മാത്രം സ്നേഹികൾ സ്നേഹികൾ കപട സ്നേഹികൾ
സാങ്കേതിക പരിശോധന - Sathish.ss തീയ്യതി: 23/ 04/ 2020 >> രചനാവിഭാഗം - കവിത
