ജി.എൽ.പി.എസ്. മാടക്കാൽ/ചരിത്രം

സ്കൂൾ

സൗകര്യങ്ങൾ

പ്രവർത്തനങ്ങൾ

ക്ലബ്ബുകൾ

ചരിത്രം

അംഗീകാരം

ഗവണ്മെന്റ് പൊതുവിദ്യാലയങ്ങളുടെ പ്രസക്തിയും പ്രാധാന്യവും വർധിച്ചുവരുന്ന വർത്തമാനകാലത്ത് തിലകച്ചാർത്തായ മാടക്കാൽ ഗവ.ലോവർ പ്രൈമറി സ്കൂളിന്റെ പൂർവ്വകാലത്തെ ഒന്ന് കണ്ടാസ്വദിക്കാം. 1946 ൽ വിദ്യ, വരേണ്യ വർഗത്തിനായി മാത്രം സംവരണം ചെയ്യപ്പെട്ട , പാവപ്പെട്ടവന്റെ മക്കൾക്കും പിന്നോക്കക്കാർക്കും അത് നിഷേധിക്കപ്പട്ട ഒരു കാലത്ത് വിദ്യ നേടാനുള്ള ത്യാഗോജ്വലമായ ഒരു പോരാട്ടം മാടക്കാലിനും ഉണ്ടായി.  അത്തരം പരിശ്രമങ്ങളുടെ ചരിത്രമാണ് മാടക്കാലിലെ ഈ കൊച്ചു വിദ്യാലയത്തിന് അറിയിക്കാനുള്ളത്. ജന്മിത്തം കൊടികുത്തിവാണ ഒരു കാലത്ത് മാടക്കാൽ പ്രദേശവും അതിന്റെ പിടിയിൽ ആയിരുന്നു

  ഒരു നൂറ്റാണ്ടു മുമ്പ് മാടക്കാൽ ദീപ് ഉടുമ്പുന്തലയിലെ നാല് പുരപാട്ടില് ഇബ്രാഹിം, ഹാജി മുഹമ്മദ് കുന്തി സാഹിബ് എന്നീ രണ്ടു വ്യക്തികളുടെ അധീനതയിലാരുന്നു .പതിനെട്ടു കുടുബംഗാളിലായി ഏകദേശം ഇരുന്നൂറു പേരായിരുന്നു അന്ന് ഈ ദീപിലെ നിവാസികൾ .അവരിൽ ചിലർ ജന്മിമാരിൽ നിന്ന് പാട്ടത്തിനു എടുത്ത ,ഭൂമിയിൽ കൃഷി ച്ചയടിരുന്നു .കർഷക തൊഴിലാളികളും മൽസ്യത്തൊഴിലായകളും അടങ്ങുന്ന ഓരോ കുടുംബത്തിനും നാലും അഞ്ചും കുട്ടികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു .തങ്ങളുടെ മക്കൾക്ക് വിദ്യ ,ലഭ്യമാക്കുക എന്നത് മാതാ പിതാകളുടെ ജീവിതാഹിലാഷമായിരുന്നു .

ഈ അഭിലാഷം പൂർത്തീകരിക്കുവാൻ ശ്രമം ആരംഭിച്ചു .സ്കൂൾ ഷെഡ് പണിതാൽ അധ്യാപകരെ സർക്കാർ ,ലഭ്യമാക്കും എന്നുള്ള വിവരം നാട്ടുകാരിൽ ആവേശം ഉണർത്തി .സ്കൂൾ ഷെഡ് നിർമാണത്തിന് ആവശ്യമായ ഭൂമി അനുവദിക്കുവാൻ നാട്ടുകാർ ജന്മിയെ സമീപിച്ചു .ജന്മിമാർ നിഷേധ നിലപാട് സ്വീകരിക്കുകയും ഭീഷണി മുഴക്കുകയും ചെയ്തു .നാട്ടുകാർ രഹസ്യമായി കൂടിയിരുന്നു ഏതു വിധേനെയും സ്കൂളിന് ആവശ്യമായ സ്ഥലം കണ്ടെത്താൻ ദൃഢനിശ്ചയം ചെയ്തു . അത്തരം സാഹചര്യത്തിൽ ജന്മിയിൽ നിന്ന് ഭൂമി വാങ്ങി കൃഷി ചെയ്തിരുന്ന കുറുപ്പിള്ളത് കുഞ്ഞിമോഇദീൻ സാഹിബ് എല്ലാ വെല്ലുവിളികളെയും അതിജീവിച്ചു സ്കൂളിന് ആവശ്യമായ സ്ഥലം നൽകി .തൊട്ടടുത്ത ദിവസം തന്നെ നാട്ടുകാരുടെ കൂട്ടായിമയിലൂടെ സ്കൂളിന് ഷെഡ് ഉയർന്നു .വിവരം അധികാരികളെ ധരിപ്പിച്ചതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ സ്കൂൾ തുടങ്ങുന്നതിനു അനുമതി ലഭിക്കുകയും വിദ്യ പകർന്നു നൽകുവാൻ ഒരു അധ്യാപകനെ അനുവദിച്ചു തരികയും ചെയ്തു .ഈ ഗ്രാമത്തിൽ ആദ്യാക്ഷരം പകർന്നു നൽകുവാൻ നിയോഗിക്കപ്പെട്ട അധ്യാപകൻ ചന്ദേരയിലെ കാണാൻ മാസ്റ്റർ ആയിരുന്നു.

തുടക്കത്തിൽ നാല്പതു കുട്ടികൾ വിദ്യ അഭ്യസിച്ചു . നാട്ടുകാരുടെ ഇത്തരം പ്രവർത്തനങ്ങൾ ജന്മിമാരെ പ്രകോപിതരാക്കി .അക്കാലത്തെ ഈ ദീപിലേക്കു എത്തിച്ചേരാൻ ഏക മാർഗം ജന്മിമാരുടെ അധികാരത്തിലുള്ള രണ്ടു കടത്തു തോണികൾ മാത്രമാണ് .സ്കൂളിലേക്ക് വരുന്ന അധ്യാപകനെയും മറ്റു ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാരെയും ജന്മി ദീപിലേക്കു കടത്തിവിട്ടില്ല .ജന്മി വിദ്യയെ ഭയക്കുന്ന നിമിഷങ്ങൾ നായാട്ടുകാർ കണ്ടു .അധ്യാപകനെ രഹസ്യമായി ദീപിലെത്തിക്കാനുള്ള തന്ദ്രങ്ങൾക്കു നാട്ടുകാർ രൂപം നൽകി .ഒരു വള്ളം ഏർപ്പാട് ചെയ്തു ദിവസവും രണ്ടു വീതം കുട്ടികളെ അധ്യാപകനെ സ്കൂളിലെത്തിക്കാനും തിരിച്ചു മറുകരയിലെത്തിക്കാനും ഏർപ്പാട് ചെയ്തു .ഈ ശ്രമം വിജയം കണ്ടു .അങ്ങനെ ഈ ദീപിലും വിദ്യയുടെ പൊൻകിരണം തെളിഞ്ഞു .ഇതോടെ ജന്മിമാർ കൂടുതൽ ക്രൂദ്ധരായി .സ്കൂളിനെ സ്ഥലം അനുവദിച്ച കുഞ്ഞിമോഇദീൻ സാഹിബിനു വളരെയധികം പീഢനഞങ്ങൾ സഹിക്കേണ്ടി വന്നു . തന്മൂലം,ആ അക്ഷര സ്നേഹിക്കു മലേഷ്യയിലേക്ക് നാട് കടക്കേണ്ടി വന്നു ,.

സ്കൂളിന്റെ മുന്നോട്ടുള്ള പ്രയാണത്തിൽ നാട്ടുകാർ കൂട്ടായിമയും സഹകരണവും അന്നും ഇന്നും ഒരുപോലെയാണ് .നാട്ടുകാരുടെ സഹകരണത്തോടെ പണിത ഓലഷെഡ് പുതുക്കി പണിയുന്നതിന് ആവശ്യമായ സാധന സാമഗ്രികൾ നൽകിയത് ഓരോ വീറ്റുകാരാണ് .സ്കൂളിലെ അധ്യാപകന് ഉച്ച ഭക്ഷണം നൽകിയിരുന്നത് ഓരോ വീട്ടിൽനിന്നുമാണ് . വർഷങ്ങൾ പിന്നിടുംന്തോറും ഈ പ്രദേശത്തെ കുടുംബങ്ങളുടെ എണ്ണം വർധിക്കുകയും തന്മൂലം സ്കൂളിന്റെ ബൗദ്ധിക സാഹചര്യം മെച്ചപ്പെടുത്തേണ്ടതായും വന്നു .മാടക്കലിലെ ചില സുമനസുകൾ ഇതിനുആവശ്യമായ സൗകര്യങ്ങൾ ചെയ്യുകയും ചെയ്തു .അക്കൂട്ടത്തിൽ എടുത്തുപറയേണ്ട ഒരു വ്യക്തിയാണ് ശ്രീ അജി കുഞ്ഞിമോഇദീൻ ഹാജി .അദ്ദേഹമാണ് ജന്മിയിൽ നിന്ന്ഇന്സ്കൂൾ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന സ്ഥലം വാങ്ങിയത് . സ്കൂളിന് വേണ്ടി കെട്ടിടം നിർമിച്ചു പഴയ പുതിയതിലേക്ക് പഠന പ്രവത്തനങ്ങൾ മാറ്റിയത് .ആദ്യ കാലത്തു അഞ്ചാം ക്ലാസ്സ് വരെ ഈ വിദ്യാലയത്തിൽ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നു എന്ന് ഈ അവസരത്തിൽ നാം ഓർക്കേണ്ടതുണ്ട് .