ഭൂമിയാം അമ്മ തൻ മക്കളായ നാം
ഭൂമിയെ കാത്തിടേണം ശുദ്ധിയോടെയും
പുഴകളും മലകളും അരുവിയൊക്കെയും
പ്രകൃതിതൻ ദാനമായ് കണ്ടിടേണവും
മണ്ണിലീ മാമരങ്ങൾ തൻ വേരുകളല്ലോ,
മണ്ണൊലിപ്പ് മാറ്റിടുന്ന കുഞ്ഞു ഞരമ്പുകൾ
മരങ്ങൾ ഒന്നും വെട്ടിടല്ലേ മക്കളെ മർത്യരെ
മരങ്ങളല്ലോ ജീവൻ എന്നും തന്നിടുന്നവ
കുഞ്ഞു മഴ വീണു നനഞ്ഞു മണ്ണ് കുളിരുമ്പോൾ
കുഞ്ഞുപൂവിൻ വൃത്തം കാണാൻ എന്തു രസമാണ്
കാറ്റു വന്നു വീഴ്ത്തിടുന്ന മാമ്പഴങ്ങളും
കാറ്റിൽ ആകെ വന്നിരുന്ന പൂവിൻ ഗന്ധവും
എന്തു മധുരം തന്നിടുന്നു ഭൂമി നമുക്കായി
ഭൂമിയെ നാം കാത്തിടേണം നമ്മളൊന്നായി.