കാലത്തിൻ യവനിക തീർത്തൊരാ
കാല്പനിക ലക്ഷ്മണ രേഖയിൽ മെല്ലവേ നീന്തുന്നു ഭാവന,
തിരയുന്നു സർഗ
ചിന്തകൾ തൻ നൃത്തോന്മാത മരന്ത മന്ദാകിനി.
മഞ്ജീരമണിയുന്നു, മണിയോർമ്മകൾ
മഞ്ഞിന്റെ തണുവിനാൽ നനയുന്നു തനുവും.
അലിവാർന്ന തെന്നലും ചൊല്ലുന്നു പോയ് മറയുമീ ദുരിത കാലം.
അകലെ അലിയുന്ന പകലോൻ തൻ തൂലികത്തുമ്പാൽ നിറം ചായ്ച്ചും
ചരിച്ചും കടുപ്പിച്ചും വാരിവിതറിയെൻ
ബോധമണ്ഡലമൊരു ചായക്കടലാസ് മാത്രമാക്കി....
