പ്രകൃതി നിനക്കായൊരു ഗീതമെൻ -
മനതാരിൽ നിന്നുതിരുന്നയാർദ്രമാം ഗാനം,
എന്തെന്നറിയില്ല നീയെകാന്തവിവശയായി -
കേഴുമ്പോഴുമെൻമനം ആനന്ദ തരളിതമായ് നൃത്തമാടും,
പറവകൾ തൻ കളകളാരവത്താലാദിനം മധുരിതമാക്കും
സപ്തവർണ്ണചിറകുകൾ വിടർത്തി -
പ്പാറിപറക്കും രത്നനീലി ശലഭമോ അതോ;
നിൻ വരവിനാധാരമാം മാരിവില്ലോ, മേഘപുത്രീ നിൻ സഖീ ?
പ്രകൃതീ, ' ലാവണ്യവതി നിന്നിലൂടെ നിന്റൊരംശമായി -
യൊഴുകുന്നയീ പുഴയോ എൻനമ്മ ചോരിയുന്ന വാത്സല്യം!
മേഘപുത്രീയെന്തിന്നു നിയീ ഭൂമിയിൽവന്നു!
മണ്ണിൻ ദാഹം തീർക്കുവാന്നോ ?
പൂവുമായി സ്നേഹം പങ്കിടാനോ ? അതോ,
ഭൂമിതൻ മന്ദസ്മിതം നുകരുവാനോ ?
ഒരു മഞ്ഞുകണംപ്പോൽ ഞാൻ നിന്നിലലിയുന്ന സമയം -
യെന്നിൽനിന്നകന്നുപോയതെന്തേ സഖീ ?
സന്തോഷമാണെനിക്കുനീ
ഒരു ചെറുപുഷ്പംതൻ സൗരഭമാണെനിക്കു നീ
നീയാണു മഴ , യെൻ മനം കവർന്ന മേഘ പുത്രി