എം.യു.പി.എസ് വാക/ചരിത്രം

ജില്ലയിൽ ചാവക്കാട് താലൂക്കിൽപ്പെട്ട എളവള്ളി പഞ്ചായത്തിലെ സരസ്വതി ക്ഷേത്രമായ വാക മാലതി യു.പി. സ്കൂളിന്റെ ചരിത്ര പശ്ചാത്തലം തേടിപ്പോയാൽ ചെന്നെത്തുന്നത് 1935 ൽ വാകയിൽ സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ട ഹിന്ദു എലിമെന്ററി സ്കൂളിലാണ്. ഇതേ കാലഘട്ടത്തിൽ വാക വടക്കുമുറിയിൽ മലബാർ ഡിസ്ട്രിക്ട് ബോർഡിന്റെ കീഴിൽ 1 മുതൽ 3-ാം ക്ലാസ്സ് വരെയുള്ള ഒരു എലിമെന്ററി സ്കൂളും പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നു. ചെടയാംപറമ്പിൽ കൃഷ്ണൻ നായരുടെ പക്കൽ നിന്നും പാട്ടത്തിനെടുത്ത പറമ്പിൽ നിർമ്മിച്ച ഒരു ഹാളിലായിരുന്നുവത്രെ അന്നു ക്ലാസ്സുകൾ നടന്നിരുന്നത്. ഉള്ളനാട്ട് ഗോപാലപ്പണിയ്ക്കരുടെ ഹിന്ദു എലിമെന്ററി സ്കൂൾ പ്രവർത്തനം തുടങ്ങിയതോടെ ഡിസ്ട്രിക്ട് ബോർഡിന്റെ കീഴിലുള്ള സ്കൂളിന്റെ സ്ഥിതി വളരെ പരിതാപകരമായി. തന്മൂലം സ്കൂൾ നിർത്തലാക്കാൻ ബോർഡ് ശ്രമം ആരംഭിച്ചു.ആ സമയത്ത് മറ്റം സ്വദേശിയായ ചിറ്റിലപ്പിള്ളി തോമ തന്റെ പിതാവിന്റെ സ്മരണാർത്ഥം ചിറ്റിലപ്പിള്ളി വറീത് മെമ്മോറിയൽ

സ്കൂൾ എന്ന പേരിൽ അതിനെ പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു എങ്കിലും മറുവശത്ത് സിലോണിൽ നിന്നും ഉന്നത വിദ്യാഭ്യാസം നേടി നാട്ടിലെത്തിയ ഉളളനാട് ഗോപാലപ്പണിക്കരുടേയും ഭാര്യ അമ്മു അമ്മയുടെയും പാണ്ഡിത്യത്താലും നേതൃത്വ പാടവത്താലും പടുത്തുയർത്തപ്പെട്ട ഹിന്ദു എലിമെന്ററി സ്കൂളിനു മുന്നിൽ ആ പരിശ്രങ്ങളെല്ലാം പൊലിഞ്ഞുപോയി. അങ്ങനെ വാകയിലെ പിഞ്ചുമനസ്സുകളിൽ ആദ്യാക്ഷരത്തിന്റെ മധുരം നുണയാൻ ഹിന്ദു എലിമെന്ററി സ്കൂൾ മാത്രമായി മാറി. പിന്നീട് അകാലത്തിൽ പൊലിഞ്ഞുപോയ തങ്ങളുടെ മകളുടെ ഓർമ്മക്കായി സ്കൂളിന്റെ പേര് മാലതി ഹിന്ദു എലിമെന്ററി സ്കൂൾ എന്നാക്കി മാറ്റി. കാലക്രമേണ അത് യു.പി. സ്കൂളായി മാറി അതേസമയം സ്കൂളിന്റെ മാലതി എന്ന പേര് ഒരു കാലത്തും ആർക്കും മാറ്റാൻ അവകാശമില്ലെന്ന് രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളതിനാൽ മാലതി യു.പി.സ്കൂൾ എന്നായി പുനർ നാമകരണം ചെയ്തു എന്നതാണ് സത്യം. വാകയുടെ വികസന പന്ഥാവ് വെട്ടിത്തുറന്ന് ഗോപാലപണിക്കർ വിദേശ നാടുകളിൽ കണ്ട പല പരിഷ്കാരങ്ങളും ഇവിടെ നടപ്പാക്കി. വിദ്യഭ്യാസവും സമ്പത്തും സംസ്ക്കാരവുമില്ലാത്തവർ രാഷ്ട്രീയത്തിലൂടെ സമ്പാദ്യം ലക്ഷ്യമിടുന്ന ഇക്കാലത്ത് തന്റെ സമ്പാദ്യം മുഴുവൻ വികസനത്തിനു മാറ്റിവച്ച ഗോപാലപണിക്കരെ നമുക്ക് ഒരുകാലത്തും വിസ്മരിക്കാനാവില്ല. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും വിലപ്പെട്ട സംഭാവനയാണ് ഈ സ്കൂൾ ഇതിനിടയിൽ സ്കൂളിന്റെ പ്യൂണായിരുന്ന മാഞ്ചേരി മൂത്താർ ഒരു ദിവസം അധ്യാപകർക്കുള്ള ശമ്പളം വാങ്ങാൻ പോയതിനുശേഷം തിരിച്ചുവരാതിരുന്നത് സ്കൂളിന്റെ മാനേജ്മെന്റിനെ വളരെയധികം ദോഷകരമായി ബാധിച്ചു. അന്ന് മാസാമാസമായിരുന്നില്ല ശമ്പളം. അതു കൊണ്ടുതന്നെ അന്നത്തെ കാലത്ത് ആ തുക വലിയൊരു ധനം തന്നെയായിരുന്നു. നിസ്സഹായനായ ഗോപാലപ്പണിക്കർ അന്നത്തെ അധ്യാപകർക്കായി സ്കൂൾ വിട്ടുകൊടുക്കുകയാണുണ്ടായത്. പിന്നീട് മറ്റുള്ള അധ്യാപകർക്ക് അത് ബുദ്ധിമുട്ടായപ്പോൾ എല്ലാവരുടെ കടവും തീർത്ത് അയ്യപ്പൻ മാസ്റ്റർ മാനേജ്മെന്റ് ഏറ്റെടുത്തു. ഇത്തരം ബാലാരിഷ്ടതകൾ ഏതൊരു സ്ഥാപനത്തിന്റെ ചരിത്രത്തിലും കാണാവുന്നതാണ്. എന്നാൽ അയ്യപ്പൻ മാസ്റ്ററുടെ കൈകളിലെത്തിയതോടെ സ്കൂളിന് ഒരു പുത്തനുണർവ്വ് അനുഭവപ്പെട്ടു. 1945-46 കാലയളവിൽ ഹെഡ്മാസ്റ്ററായി മാറിയ കെ.വി.അയ്യപ്പൻ മാസ്റ്റർ വെറുമൊരു അധ്യാപകനായിരുന്നില്ല എന്നതുകൊണ്ടുതന്നെ സമൂഹത്തിൽ വലിയ സ്ഥാനമാനങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു. കർമ്മനിരതരായ ജനസേവകനും സ്നേഹനിധിയായ രക്ഷകർത്താവും കൂടിയായിരുന്നു അദ്ദേഹം. വാകദേശത്തെ ജനങ്ങളുടെ സുഖദുഃഖാദികളിലെല്ലാം അദ്ദേഹത്തിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യമുണ്ടായിരുന്നു. നാട്ടുകാരുടെ സാമൂഹികവും സാമ്പത്തികവും സാംസ്കാരികവുമായ ഉന്നമനത്തിനായി അദ്ദേഹം അക്ഷീണം പ്രയത്നിച്ചു. അതുകൊണ്ടുതന്നെ 1970 ജനുവരി 30ന് തന്റെ 58-ാം വയസ്സിൽ ഇഹലോകവാസം വെടിയുമ്പോൾ കക്ഷി രാഷ്ട്രീയജാതിമത ഭേദമന്യേ എല്ലാവരും ഗദ്ഗദകണ്ഠരായിരുന്നു. അതിനുശേഷം ഭാര്യ ജാനകി ടീച്ചറും പിന്നീട് മക്കളും സാരഥ്യം ഏറ്റെടുത്തു.