മഹാമാരി

കൊറോണ നാടു വാണീടും കാലം
മനുഷ്യരെല്ലാരും ഒന്നു പോലെ
കാറില്ല ബസില്ല ലോറിയില്ല
റോഡിലൊരില്ലോളം ആളുമില്ല
 തിക്കിത്തിരക്കില്ല ട്രാഫിക്കില്ല
സമയത്തിനൊട്ടു വിലയുമില്ല
പച്ചനിറമുള്ള മാസ്ക്ക് വച്ച്
കണ്ടാലിന്നെല്ലാരും ഒന്നുപോലെ
കുറ്റം പറയാനാണെങ്കിൽ പോലും
വായ തുറക്കുവാനാർക്കു പറ്റും
തുന്നിയ മാസ്ക് മൂക്കിലിരിക്കുമ്പോൾ
മിണ്ടാതിരിക്കുവതത്രെ കാമ്യം
വട്ടത്തിൽവീട്ടിലിരുത്തി നമ്മെ
വട്ടം കറക്കി ചെറുകീടമൊന്ന്
കാണാൻ കഴിയില്ല കേൽക്കാൻ കഴിയില്ല
കാട്ടിക്കൂട്ടുന്നതോ പറയ്യാൻ വയ്യ
അമ്പതിനായിരം അറുപതിനായിരം
ആളുകളെത്രയാ പോയ്‍മറഞ്ഞു
നെഞ്ചു വിരിച്ചൊരു മർത്യന്റെ തോളിലാ
മാറാപ്പു കേറ്റിയതും ദൈവം

മർത്യന്റെയെല്ലാം അന്ത്യം കുറിക്കാനായി
എത്തിയതാവാം ഈ കുഞ്ഞു കീടം
ആർത്തിയെടെത്രയെ ഓടിതീർത്തു
നമ്മൾ കാത്തിരിക്കിനി അല്പനേരം
 

മാർട്ടീനാ ഫിലിപ്പ്
7 എ സെന്റ് ജോൺസ് ഹൈസ്കൂൽ കുറുമണ്ണ്
രാമപുരം ഉപജില്ല
കോട്ടയം
അക്ഷരവൃക്ഷം പദ്ധതി, 2020
കവിത


 സാങ്കേതിക പരിശോധന - Kavitharaj തീയ്യതി: 29/ 04/ 2020 >> രചനാവിഭാഗം - കവിത