പൂവിട്ടു കൈതൊഴാമമ്മേ നിൻപദം
പൂജിച്ചു ജീവിതം തള്ളിനീക്കാം
സന്താപപുത്രിനാരെത്രയുണ്ടായാലും
ഈ കുഞ്ഞു പൂവിനെ നീ തൊടില്ലേ
ചുറ്റും പിളരുന്ന ഭൂമിയും വെള്ളവും
തീയും കൊടുങ്കാറ്റുമെന്നെ തടയുമ്പോൾ
ഒരു കൈത്താങ്ങായ് നീ കൂടെയുണ്ടാകണേ
ആശീർവാദക്കുടയേകണേ.....
എല്ലാ വെളിച്ചവും നീ തന്നെയമ്മേ
എല്ലാ മാർഗവും നിന്നിലേക്ക്
ഘോരമാം ജീവിതവീഥിയിൽ
നിൻ ദീപനാളമേ കൂട്ടിനായുള്ളൂ
ഭാവിയിലേക്കു ഞാനോടുമ്പോൾ മുന്നിലായ്
അമ്മേ നീയാകുന്നു എൻ മാർഗദീപം.
