മരണത്തിൻ വക്കോളമെത്തുമീ പ്രകൃതിയ്ക്കു തണലേകി താങ്ങായി മരച്ചില്ലകൾ ഒരു മരത്തൈ നൽകുവോ രായിരം..... ജീവിതം അറിവായി നിറവായി നീർക്കണങ്ങൾ. പുഴകൾക്കു കുളിരേകി മഴയത്തു വരവേകി തുടരുന്നു നന്മതൻ നൽചിരികൾ അറിയണം മഴുവുയർത്തുമ്പോഴും തകരുന്ന ജീവിതസാഗരങ്ങൾ അടരും ഇടത്തുമ്പു ചെല്ലുന്നു പ്രകൃതിയിലിനിയും തളിരായി ഞാൻ പുനർജനിക്കും... മനസ്സിൽ മനഃസാക്ഷി ഹൃദയമേ ..... തലമുറയ്ക്കേകു നീ ഒരു തൈ വരം മരിച്ചാൽ അരികിൽ ഒരു മരം നടണം ഹൃദയത്തിൽ വേരിറങ്ങി പൂക്കണം മരിച്ചാലും സ്വപ്നങ്ങൾ പൂത്തുലയണം.
