വന്ദിച്ചിടുന്നൂ ഞാൻ മാതാവേ നിന്നുടെ ത്യാഗമാം സ്നേഹത്തിന് എൻ വന്ദനം! സന്താനലോകം നിൻ മാറിലേൽപ്പിച്ച ആഘാതമെങ്ങനെ നീ സഹിപ്പൂ! നിന്നിലെ ജീവകണങ്ങളെ സ്വന്തമെ- ന്നാക്കി വരുത്തിടും മർത്യലോകത്തെ രക്ഷിപ്പാൻ ഓമനിച്ചീടുവാൻ മാത്രമേ സാധിക്കയുള്ളോ നിനക്ക് മാതേ! തന്നുടെ ദോഷം സ്വയം വരുത്തി വച്ചി- ട്ടാരെയും ദോഷം പറഞ്ഞു തള്ളും- ഈ മർത്യർ തൻ അഹംഭാവത്തെ മാറ്റിടാൻ ആവുകില്ലേ മാതേ, പുണ്യവതീ? ഇത്രമേൽ വാത്സല്യം നൽകിയിട്ടും ജീവന്റെ പാതിയും നോക്കിയിട്ടും ആരുമിതെന്തേ മനസ്സിലാക്കാതെ പോയ് നിന്നിലെ മാതൃത്വ തീവ്ര സ്നേഹം! വർണവിവേചനം കാട്ടിടാതെ വർഗ്ഗങ്ങളേതെന്ന് നോക്കിടാതെ പെറ്റമ്മയെക്കാൾ സ്നേഹിച്ച് പോറ്റി ജീവനായി സ്നേഹിച്ച പുണ്യവതി!
