ഊട്ടുന്നു മർത്യരാം നമ്മെയെല്ലാം
തന്നിൽ നിന്നൊഴുകുന്ന
തെളിനീരിനാലവൾ
നമ്മൾ തൻ
ദാഹമകറ്റിടുന്നു
എങ്കിലോ തങ്ങൾ
ഇരിപ്പുറപ്പിക്കുന്ന
ശിഖരം മുറിക്കുന്നു
മനുജരെല്ലാം
അമ്മതൻ മാറിൽ
കത്തിയിറക്കുന്ന
പോലെഴും ചെയ്തികളാൽ
മനുഷ്യർ നോവിക്കുകയാണ്
തങ്ങൾ തൻ അമ്മയെ
പ്രകൃതി ആകുന്നൊരു പോറ്റമ്മയെ
പ്രകൃതിതൻ മേലുള്ള ചൂഷണവും
ഉറവിടങ്ങൾതൻ മലിനതയും
കഷ്ടത്തിലാഴ്ത്തിടും
ജനജീവിതം തന്നെയെന്ന
തിരിച്ചറിവുണ്ടായിടാം എന്നു നാം ഇക്കാര്യം
ഓർക്കുന്നുവോ അന്ന്
അറുതി വന്നിടും അനർത്ഥങ്ങൾക്ക്