അമ്മതൻ ലാളനയേറ്റു ഞാൻ നിൽക്കവേ
പുഞ്ചിരി തൂകി മൊഴിഞ്ഞമ്മതൻ വാക്കുകൾ.
സ്നേഹിക്കുക ഭൂമിയെന്ന പോറ്റമ്മയെ-
നമിക്കുക നീ നിശ്വാസമുള്ള നാൾ
മഴയും, വെയിലും, ഋതുക്കളും നൽകി നിൻ..
ജീവിതപാത പടുത്തുയർത്തിയവൾ
നിൻ സ്നേഹകർമങ്ങളേകിടുക.
നിൻ മൃദുലാളന നൽകിടുക.
മർത്ഥ്യരാം നമ്മൾ പാകുന്ന-
ഉഗ്ര കർമ്മങ്ങളാം വിഷവിത്തുകളും.
കാലമാം ചക്രത്തിൽ മാനവനേൽക്കുന്നു-
അവനായി നൽകിയ കർമ്മഫലങ്ങളാൽ.....