നോവിന്റെ വേനലിൽ ചൂടിനാൽ എരിയുമ്പോൾ നീറുന്ന ഭൂമിയുടെ കണ്ണീർ- തുടയ്ക്കാൻ ഒരുങ്ങാത്ത മനുഷ്യരേ കേൾക്കുന്നു ഞാൻ ആ രോദനം നീറുന്ന വിരഹത്തിന്റെ കനലുകൾ മിഴിനീരാൽ അണയട്ടെയിനി പിടയുന്ന ഭൂമിതൻ മരണമാം വേദനയോടെ..... ഹൃദയഭിത്തിയിൽ, കുത്തിനോവിക്കുമ്പോഴും മൗനമായ് തേങ്ങിയ ഭൂമി മാതാവിൻ ഹൃദയതാപം അണച്ചീടായ്കിൽ സുനാമിയും,ഓഖയും, പ്രളയവും,കോവിഡും....
സാങ്കേതിക പരിശോധന - MT_1227 തീയ്യതി: 15/ 04/ 2020 >> രചനാവിഭാഗം - കവിത
