അമ്പമ്പോ കൊറോണ(മെഹ്‍റിൻ എസ് അലി)-ലേഖനം
ഞങ്ങൾ സ്‍ക‍ൂൾ മ‍ുറ്റത്ത് കളിക്കുകയായിരുന്നു. പെട്ടന്നാണ് അസ്സംബ്ലി വിളിച്ചത്.ടീച്ചർ പറഞ്ഞു.ഇനി കുറച്ചു ദിവസത്തേക്ക് സ്‍ക‍ൂൾ അടച്ചിടുകയാണ്.അത് കേട്ട പ്പോൾ ഞങ്ങൾ അമ്പരന്നു പോയി.ആദ്യം മാഷ് പറഞ്ഞത് ഞങ്ങൾ തമാശയാക്കിയേ എടുത്തുള്ളൂ.പിന്നെയാണ് ഞങ്ങ ൾക്ക് കാര്യത്തിന്റെ ഗൗരവം മനസ്സിലായത് .ഞങ്ങളാകെ വിഷമത്തിലായി.ഞങ്ങൾ ഒരുപാടു പ്രതീക്ഷയോടെ കാത്തിരുന്ന വാർഷികം വെള്ളത്തിലായി എന്ന് കേട്ട പ്പോൾ ഞങ്ങൾ അതിലേറെ വിഷമത്തിലായി.
അങ്ങനെ ദുഃഖത്തോടെ ഞങ്ങൾ സ്കൂളിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.പിറ്റേ ദിവസം മുതൽ നാട്ടുകാരും വീട്ടുകാരും കൊറോണ ഭീതിയിലാണ്.ഞാൻ പത്രം നോക്കിയ പ്പോഴാണ് കാര്യത്തിന്റെ കിടപ്പ് മനസ്സിലായത്.രാജ്യത്തിന്റെ എല്ലാ ഭാഗത്തും കോവിഡ് ബാധിച്ചി രിക്കുന്നു.ചൈനയിലെ വുഹാനിൽ നിന്നാണ് ഇതിന്ടെ തുടക്കം.കോവിഡ് 19 എന്നത് ശ്വാസകോശത്തിനെ ബാധിക്കുന്ന രോഗമാണ്.ഇതേ വരെ ഇതിനു മരുന്ന് കണ്ടുപിടിച്ചിട്ടില്ല.പനി,ചുമ ശ്വാസതടസ്സം എന്നിവയാണ് ഇവയുടെ ലക്ഷണങ്ങൾ.ഈ രോഗം പടരുന്നത് തടയാനുള്ള വഴികൾ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി.
സാമൂഹിക അകലം പാലിക്കുക,നിരന്തരം കൈകൾ സോപ്പിട്ട് കഴുകുക,മൂക്കും കണ്ണും ആവശ്യമില്ലാതെ സ്പർശിക്കാതിരിക്കുക,ചുമക്കുമ്പോഴും തുമ്മുമ്പോഴും തൂവാല കൊണ്ട് മറക്കുക,ആരോഗ്യവകുപ്പിന്റെ നിർദേശങ്ങൾ പാലിക്കുക,ഒരോരുത്തരും അവരവരുടെ വീടുകളിൽ തന്നെ സുരക്ഷിതമായി കഴിയുക,ഈ അവസരത്തിൽ നമുക്ക് വേണ്ടി കഷ്ടപ്പെടുന്ന പോലീസ് മാമന്മാരെയും ആരോഗ്യപ്രവർത്തകരെയും അനുസരിക്കുക.അവരെ ബ ഹുമാനിക്കുക,കളിക്കാനും യാത്ര ചെയ്യാനും കഴിയുന്നില്ലെ ങ്കിലും വീടുകളിലെ പുസ്‍തകങ്ങളെ ചങ്ങാതിമാരാക്കുക.
ശാരീരിക അകലം,മാനസിക ഐക്യം,ഇതാകട്ടെ നമ്മുടെ മുദ്രാവാക്യം.