(മാറ്റം) ←പഴയ രൂപം | ഇപ്പോഴുള്ള രൂപം (മാറ്റം) | പുതിയ രൂപം→ (മാറ്റം)
പ്രകൃതി
പുലർകാല സൂര്യന്റെ ലാളനം ഏൽക്കുമ്പോൾ
പുൽ പുൽനാമ്പിൽ എങ്ങുമേ വജ്ര ശോഭ
ഹിമ കണം ആകുന്ന മുക്കുത്തി ചാർത്തവേ
പുൽക്കൊടി നീ എത്ര സുന്ദരി
സൂര്യനെ കണികണ്ടുണരുന്ന പൂക്കളും
കാറ്റിലുലയുന്ന വൃക്ഷങ്ങളും
കളകളം മീട്ടി ഒഴുകുന്ന നദികളും
എത്ര മനോഹരം എൻ പ്രപഞ്ചം
പോയി മറഞ്ഞ കാലം എത്ര മനോഹരം
ഇനിയുള്ള കാലങ്ങൾ കഷ്ടകാലം
മനുഷ്യന്റെ ചെയ്തികൾ
സഹിച്ചു മടുത്തു രോഗിണിയാകുന്നു എൻ പെറ്റമ്മ.
കന്നുപൂട്ടിയ കാലം മറന്നു നാം
കർഷകൻ പാടിയ പാട്ടും
പ്രകൃതിയൊരുക്കിയ പച്ചപ്പറിയാതെ
നെട്ടോട്ടമോടുന്ന മാനവർ
പ്രകൃതിയെ സ്നേഹിച്ചു സ്നേഹം അറിയൂ
പ്രകൃതി തൻ താരാട്ട് കേട്ടുറങ്ങൂ
കണക്കില്ലാ വേദന നൽകിയാലും
പ്രതിഫലം ബാക്കി സ്നേഹം മാത്രം
വാത്സല്യം ഏകുന്ന താരാട്ടുപാടുന്ന
പെറ്റമ്മയാണെൻ പ്രകൃതി
