എത്രയോ സ്വപ്നം കണ്ടു നാം
പൂമ്പാറ്റ പോൽ പാറിപ്പറന്നു നടന്നു നാം
എന്തെല്ലാം ആടി തിമിർത്തു നാം
ഭൂമിയാം മടിത്തട്ട് ആടിയുലച്ചു നാം
ദൈവവചനങ്ങൾ കാറ്റിൽ പറത്തി നാം
സത്യത്തെ കൺകെട്ടി നിർത്തി നാം
മർത്ത്യൻ തന്നെ വലുതെന്ന് പാടി പുകഴ്ത്തി
ബുദ്ധിമാനെന്ന് സ്വയം ഭേരി മുഴക്കി
ജീവജാലങ്ങളെയെല്ലാം തൻകീഴിലാക്കി.
എന്നാലിന്ന് ഇപ്പോൾ തിരിച്ചറിയുന്നു
വെറുമൊരു സൂക്ഷ്മാണുപോലും തൻമീതെയെന്ന്
