കണ്ണാ നിന്നുടെ ലീലയാം പുഞ്ചിരി എന്നെ മയക്കിയെടുത്തു
ഗോക്കളെ മേയ്ക്കുന്ന ഗോപാലകൃഷ്ണാ നീ
എന്നും ചിരി തൂകി നിൽക്കൂ
എന്നും ചിരി തൂകി നിൽക്കൂ
മേടം ഒന്നിനു വിഷുദിനത്തിൽ നീ
എന്നും കണിയായ് നിൽക്കൂ
നാലുവെളുപ്പിന് കണികാണും നേരത്ത് കുഞ്ഞുമനസ്സുകളുണരും
കുഞ്ഞുമനസ്സുകളുണരും
കണികാണാ൯ വരുമാ കുഞ്ഞുമനസ്സിനെ
നെഞ്ചോടു ചേ൪ത്തു പുണരൂ
കണ്ണാ നിന്നുടെ ലീലയാം പുഞ്ചിരി എന്നെ മയക്കിയെടുത്തു
ഗോക്കളെ മേയ്ക്കുന്ന ഗോപാലകൃഷ്ണാ നീ
എന്നും ചിരി തൂകി നിൽക്കൂ
എന്നും ചിരി തൂകി നിൽക്കൂ