വിതുമ്പുന്ന പ്രകൃതി

                              അറിയാതെ പറയാതെ നാം ഏകനായ്
                             വിരിയുന്ന പുഷ്പങ്ങൾ തളിരണിയുമോ
                             തണലായിടും നെഞ്ചം കനലായിടുമോ
                             മഴപെയ്തൊരു റാവു പകലായിടുമോ
                             എരിയുന്നൊരു തീ പോലെ ഇവ
                             വിരിയാൻ വിതുമ്പുന്ന പൂക്കളുടെ വേദന
                             മിഴിനനയുന്ന ഈ തീ രാവിൽ ഞാൻ അറിയുന്നു
                             നീ അറിയാതെ ആയിരം കിനാക്കൾ നിന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നു
                              മാനത്തെ പൂങ്കുയിലേ ശോകഗാനം പാടുവിൻ
                             താഴത്തെ തേന്കുയിലെ സ്വരരാഗം മുളുവിന്
                              അകലുന്നിവിടെ നാം പിരിയുന്നിവിടെ നാം
                               അറിയുക മിഴിയേ .....................
    

/ അപർണ സുരേഷ്
8A ജി എം ർ സ് പുന്നപ്ര
ആലപ്പുഴ ഉപജില്ല
ആലപ്പുഴ
അക്ഷരവൃക്ഷം പദ്ധതി, 2020
കവിത