ഞാനാണു നീയാണു കൽക്കി< എന്നിലെരിയുന്ന തീയാണു കൽക്കി< അരുതരുതെന്നുള്ള പ്രതിഷേധവാക്കിൽനി-< ന്നുതിരുന്ന ഭയമാണു കൽക്കി!< കത്തുന്ന കനലിലും ഉയരുന്ന പുകയിലും< നിറയുന്ന താപമാം കൽക്കി!< കലിയുഗം തന്നിലെ ചതിയെതുരത്തിടാൻ< കലിയായ് പിറന്നൊരീ കൽക്കി!< കൊഴിയും വസന്തത്തിൽ പിറകിൽ നിന്നൂ-< ളിയിട്ടവയിൽ പുനർജീവനേകി....< പൊരിയുന്ന വേനലിൽ പുളയുന്ന വയറിനായ്-< ഒരു തേൻ മഴയായ് ചൊരിഞ്ഞു.....<
കൂടെപ്പിറക്കാത്ത കൂടെപ്പിറപ്പിനായ്< കനിവിന്റെ കരുതലായ് തീരാൻ....< മരണമാശ്ലേഷിക്കാതിനിയുമലയുന്ന< മനുഷ്യത്വമൊന്നു നിരത്താൻ.....< ഇനിയാണു ജനനം, ഇനിയില്ല മരണം,< മാനവാ നീ തന്നെ കൽക്കി.....< മാനവാ നീ തന്നെ കൽക്കി.....<