അമ്പരമാകെ കറുത്തിരുണ്ടു
ഭൂമിതൻ പൂമുഖം നിർത്തമാടി
മണ്ണിന്റെ മാറിലേക്കൊന്നു ചായാൻ
മുത്തുകൾ നൂലറ്റുവീണു താഴെ
മണ്ണിന്റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞുനിന്നു
സൗരഭ്യം പരിലാകെ പടർന്നു
മഴയുടെ സൗന്ദര്യമൊന്നു കണ്ട്
സൂര്യകിരണം മറഞ്ഞകലെ
മഴയുടെ രാഗമതൊന്നു കേട്ടാൽ
കിളികളിൻ കളകള രാഗംപോലെ
വാടി പിരണ്ട ഭുമിതൻ കരിമുഖമിനി
ഓർമ്മതൻ പാളികളിലൊത്തുക്കുടി
ആർദ്രമാം ചെടികളെ നോക്കി ഞാനും
ഹർഷത്തിൽ അവരൊന്നു തലയുയർത്തി
തിരശ്ശിലമെല്ലെ വീണുപോയി
മാനത്ത് ഏഴിതൾപ്പൂവ് വരഞ്ഞുമെല്ലെ
