പ്രകൃതിയാം അമ്മേ പൊറുക്കേണമേ
മനുജരാം ഞങ്ങൾതൻ ക്രൂരതകൾ
ഓരോ മരവും പിഴുതെറിയുമ്പോൾ
നീ സഹിക്കുന്ന വേദനകൾ
ഓരോ ദിനവും ചപ്പുചവറുകൾ
നിൻ മടിത്തട്ടിലേക്ക് എറിഞ്ഞിടുമ്പോൾ
നിന്റെ നോവും ദുഃഖവും ഒന്നും
കാണാതെ ഞങ്ങൾ നടന്നകന്നു
വയലും പുഴയും കുന്നും മലകളും
എല്ലാം ഇടിച്ചുനിരത്തി ഞങ്ങൾ
പ്രകൃതിതൻ മാഹാത്മ്യം അറിയാതെ
ഞങ്ങൾ ഉയർത്തിയ കെട്ടിടങ്ങളെ
താങ്ങാൻ കഴിയാതെ നീ തളരുമ്പോൾ
താങ്ങായി മാറാൻ കഴിയാത്ത ഞങ്ങൾ
ഒരു നാൾ വരും വിപത്ത് അറിയാതെ
തിരക്കിൽ അമർന്നു നടന്നു നീങ്ങും
ഇന്നിൻ തലമുറ ഒന്ന് അറിയൂ
ഇനിയെങ്കിലും നാം കാത്തിടേണം
നമ്മുടെ അമ്മയാം ഭൂമിയെ
വിലപിച്ചിടാതേനമുക്ക് ഒരുമിക്കാം
ഭൂമിതൻ പുതുജീവനായി
