തലയണക്കരികിൽ മുഖം പൂഴ്തികിടന്നു ഞാൻ
പെടുന്നനെ തലയുയർത്തി ജാലകത്തിലേക്ക് നോക്കി
ഇല്ല ആരെയും കാണുന്നില്ല കാലൊച്ചകൾ മാത്രം
താനെ വിടർന്ന എൻ കണ്ണുകൾ ഞാൻ മുറുകെ അടച്ചു
എൻ കണ്ണുകളെ അലട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു
ആ തുടരെയുള്ള കാലൊച്ചകൾ
ഒരു ഇടിമുഴക്കം അതിലൂടെ കൂടിവരുന്നു
കാറ്റിന്റെ കുസൃതിയിൽ കളിക്കുന്ന മരങ്ങളും
ചെടികളും എന്റെ കണ്ണുകളിൽ മറ്റു രൂപങ്ങൾ
സൃഷ്ടിച്ചു ആ കാലൊച്ചകൾ മനുഷ്യരുടേതാണോ
അതെ അകന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു ജനൽകമ്പികളിലൂടെ ഞാൻ
എന്റെ കണ്ണുകളെ ഓടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു
എന്റെ കൈകളെ എന്തോ പ്രതീക്ഷിച്ചു പുറത്തേക്ക് തള്ളിയിട്ടു
എന്റെ കൈകളിലേക്ക് കുളിർ കൊണ്ടു തന്നു ഒരു തുള്ളി വീണു
ആ കാലൊച്ചകൾ മറ്റാരുടെയും അല്ല രാത്രിയിലെ അതായിരുന്നു
എന്റെ മനസ്സിനെ ഇത്രമേൽ ജിജ്ഞാസ പരത്തിയത്
എല്ലാം നിശബ്ദം രാത്രി മഴയും ഞാനും നിദ്രയിലേക്ക് വീണു
