"എച്ച്.എസ്.മുണ്ടൂർ/അക്ഷരവൃക്ഷം/പ്രതീക്ഷ...." എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

നാളെ രാവിലെ തന്നെ ഞാൻ പോകും അച്ഛൻ വന്നാൽ അത് സുമക്കിഷ്ട്ടാവില്ല്യ.. അതുകൊണ്ടാ.. "

ഈ ന്യായം മുന്നോട്ടുവച്ച് ഉണ്ണി പോയി.  

ആ നനഞ്ഞ കണ്ണുകൾ അമർത്തി അടച്ച് മാഷ് കിടന്നു.  

"ആരാത്.... " മാഷ് ചോദിച്ചു...  

"ഞാനാ മാഷേ.... "

"എനിക്ക് കണ്ണ് പിടിക്കണില്ല്യ മോനേ... വയസ്സായില്ലേ..  

"മാഷേ.. ദാസനാ.. മാഷ് പഠിപ്പിച്ച ദാസൻ. അനാഥനായ എനിക്ക് കഴിക്കാൻ ഭക്ഷണവും, പഠിക്കാൻ പുസ്തകവും എല്ലാം തന്നത് മാഷാ.. "

"ങ്ഹാ.. മോനേ ദാസാ.. ഞാൻ നിന്നെ മറക്കുവോ കുട്ടീ....  

"മാഷേ അന്ന് മാഷ് തന്ന പൊതിച്ചോറിന്റെ മണവും, പുതിയ പുസ്തകത്തിന്റെ മണവും ഇന്ന് എന്നെ കൽക്കട്ടയിലെ ഒരു ബിസിനസുകാരനാക്കി. കഴിഞ്ഞ മൂന്നു മാസം നിരന്തരമായി ഞാനയച്ച കത്തുകൾക്ക് മറുപടി ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് ഞാൻ മാഷെ തേടിയിറങ്ങി. കവലയിൽ ചോദിച്ചപ്പോഴാണ് കാര്യങ്ങൾഎല്ലാം അറിഞ്ഞത്.  

മാഷെ ഞാൻ കൊണ്ടോവ്വാ..  

"നമ്മൾ  രണ്ട് അനാഥർക്കു  കിട്ടാത്ത വാത്സല്യം നമ്മുടെ മോൾക്കെങ്കിലും കിട്ടട്ടെ. അവൾക്ക് കഥകൾ പറഞ്ഞുകൊടുക്കാനും, പാട്ടുകൾ പാടിക്കൊടുക്കാനും, ഒരു മുത്തച്ഛന്റെ സ്നേഹവും, വാത്സല്യവും കിട്ടാൻ അവൾക്കെങ്കിലും ഭാഗ്യം ഉണ്ടാവട്ടെ "എന്നാ അവൾ പറഞ്ഞത്.  

മാഷ് വരണം. മാഷേ കാത്ത് അമ്മു മോള് വീട്ടിലുണ്ട്.