വി.എച്ച്.എസ്. എസ് ഫോർ ഗേൾസ് തിരുവല്ലം/അക്ഷരവൃക്ഷം/കൊറാണ എന്ന ഞാൻ

കൊറാണ എന്ന ഞാൻ സൂര്യൻ ഉദിച്ചുവരുന്ന സമയം.ഞാൻ എന്റെ കണ്ണുകൾ മെല്ലെ തുറന്നു.തീർത്തും അപരിചിതമായ സ്ഥലം.എനിക്ക് ചുറ്റും അപരിചിതർ...അവർക്കും എനിക്കും രൂപത്തിൽ തന്നെ വ്യത്യാസം ഉണ്ടായിരുന്നു.അവരുടെ സംസാരത്തിൽ നിന്ന് ഞങ്ങളെല്ലാം സൂക്ഷ്മജീവികളാണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.പെട്ടെന്ന് എനിക്ക് എന്തോ സംഭവിക്കും പോലെ തോന്നി.....ആകെ ഒരു കുലുക്കം...ഞാൻ പേടിച്ച് കണ്ണുകൾ അടച്ചു.കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ പയ്യെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു ... ഞാനൊരു മനുഷ്യന്റെ കൈയ്യിലാണ് ഇരിക്കുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ ആകെ വിയർക്കാൻ തുടങ്ങി.കൈ കൊണ്ട് അയാൾ മുഖം തുടച്ചു....ആ അവസരത്തിൽ ഞാൻ എങ്ങനെയോ അയാളുടെ വായിൽ കയറി....ഭയങ്കര ഇരുട്ടായി എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു...ഞാൻ അയാളുടെ ശരീരത്തിനുള്ളിൽ എത്തി...അവിടെ ഞാൻ സുരക്ഷിതനാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.യാത്രാക്ഷീണം കൊണ്ട് ഞാൻ പെട്ടെന്ന് മയങ്ങിപ്പോയി.കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ പയ്യെ കണ്ണ് തുറന്നു.....ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി......എന്നെ പ്പോലെ കുറേ പേ‍ർ എനിക്ക് ചുറ്റും.....നിങ്ങളൊക്കെ എവിടുന്നാ വന്നത് എന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചു....നിന്നെ പ്പോലെ തന്നെയാ4് ഞങ്ങളും എത്തിയതെന്ന് കൂട്ടത്തിലെ മുതിർന്ന ഒരാൾ പറഞ്ഞു.....അതുകേട്ട് എനിക്ക് സന്താഷമായി...സുരക്ഷിതമായ ഒരി/ത്താ4ല്ലാ ഞാൻ എത്തിയത്....പെട്ടന്ന് ആ മനുഷ്യൻ ശക്തിയായി ഒന്ന് തുമ്മി..ഞങ്ങളുൻെ/ കൂട്ടത്തിൽ ഉള്ള കുറച്ച്പേർ ആ തുമ്മലിൻെറ ആഘാതത്തിൽ പുറത്തേക്ക് തെറിച്ച് പായി.അതുകണ്ട് ഞാൻ ആകെ പേ/ിച്ച് വിറച്ചു....അപ്പാൾ ഒരാൾ പറഞ്ഞു പേ/ിക്കണ്ട പുറത്ത് പായാലും ഇതുപാലെ സുരക്ഷിതമായ ഒരി/ം നമുക്ക് കിട്ടും.....അയാൾ തുമ്മുമ്പാഴും ചുമയ്ക്കുമ്പാഴുമൊക്കെ ഞങ്ങ1ിൽ ചിലർ ഇങ്ങനെ പുറത്ത് പായിക്കൊണ്ടിരുന്നു....അങ്ങനെയിരിക്കെ പുറത്ത് ആരൊക്കെയാ സംസാരിക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു...ഞങ്ങളുൻെ/ പേര് കൊറാ4 എന്നാൻെ4ന്നും ഞങ്ങൾ കാര4ം ഒരുപാ/് ആപത്ത് പുറത്ത് സംഭവിക്കുന്നെണ്ടെന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലായി.....ശരിക്കും എനിക്ക് ചിരി വന്നു...എന്നെ പാലെ ഒരു ചെറിയ ജീവിയെ മനുഷ്യന് ഇത്ര പേ/ിയാ....ഞങ്ങ1ിപ്പാൾ ചൈന എന്ന രാജ്യത്താൻെ4ന്ന് മനസ്സിലായി...ഞങ്ങൾ സുഖസമൃദ്ധിയിൽ ജീവിച്ചു...ഞങ്ങൾക്കെതിരെയുള്ള മരുന്ന് കണ്ടുപി/ിച്ചിട്ടില്ല എന്ന സത്യം ഞങ്ങൻെ1 കൂടുതൽ സന്താഷിപ്പിച്ചു....എന്നാൽ ആ സന്താഷം അധികനാൾ നീണ്ട് നിന്നില്ല....സാപ്പോ,സാനിട്ടൈസർ എന്നാ പേരുള്ള വസ്തുവിന് ഞങ്ങൻെ1 നശിപ്പിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് പുറത്തെ സംസാരത്തിൽ നിന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി....എനിക്ക് ആകെ ദേഷ്യം വന്നു....ഈ ലോകം അ/ക്കിവാഴാൻ ഞങ്ങൾ ക്ക് ഇനി അധികസമയം ഒന്നും വേണ്ട എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചു.... രക്ഷപ്പെ/ാൻ കഴിയുമായിരുന്നിട്ടും ഞങ്ങൻെ1 ഒാർത്ത് പേ/ിച്ച് ഒരുപാ/് പേർ മരിച്ചു.................. ഞങ്ങൻെ1 വ1ർത്തിയത് നിങ്ങൾ മനുഷ്യർ തന്നെയാ4ല്ലാ....അറിവുള്ളവർ പറയുന്നത് കേൾക്കാതെ ഈ മനുഷ്യർ തന്നെയാ4ല്ലോ ഞങ്ങൻെ1 വ1ർത്തിയത്....തനിയെ സഞ്ചരിക്കാൻ സാധിക്കാത്ത ഞങ്ങൾ ഇപ്പാൾ ഒരുപാ/് രാജ്യങ്ങൾ സന്ദർശിച്ച് കഴിഞ്ഞു...അതിന് കാര4ം മനുഷ്യർ തന്നെയാ4ല്ലാ....ഇപ്പാൾ ഞാൻ ദൈവത്തിൻെറ സ്വന്തം നാ/ായ കേര1ത്തിലുണ്ട്....എന്നാൽ ഇവിടുത്തെ ചിലർ ഒഴികെ ബാക്കി എല്ലാവരും ഞങ്ങൻെ1 ശരിക്കും ഞെട്ടിച്ചു....ഇവിൻെ/ എല്ലാവരും വ1രെ കരുതലോൻെ/യാ4് ജീവിക്കുന്നത്...ഇവിൻെ/ ഞങ്ങൾ കയറിപ്പറ്റിയ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് എവിന്ത/ക്കും ഞങ്ങൾക്ക് പാകാൻ പറ്റുന്നില്ല.....എല്ലാവരും കൈകൾ ഇ/യ്ക്കി/യ്ക്ക് കഴുകുന്നു...ആര് തുമ്മിയാലും ഞങ്ങൾക്ക് മറ്റുള്ളവരുൻെ/ ശരീരത്തിലേക്ക് കയറാൻ പറ്റുന്നില്ല......എൻെറ കൂട്ടുകാരെല്ലാം മരിച്ചു വീഴുകയാ4്.....ഇങ്ങനെയാൻെ4ങ്കിൽ അധികനാൾ ഒന്നും ഞങ്ങൾക്ക് ഈ ഭൂമിയിൽ തു/രാനാകില്ല.....ഈ ചെറിയ നാട്ടിൽ ഞങ്ങൾ താൽക്കുകയാ4്....എല്ലാ നാട്ടിലും ഇപ്പോൾ ഇതുതന്നെയായിരിക്കും അവസ്ഥ....ഞങ്ങൾ ഞങ്ങളുൻെ/ ദിവസം എണ്ണിത്തു/ങ്ങിയിരിക്കുന്നു.......... സൂര്യകാന്തി 7 എ, വി.എച്ച്.എസ്. എസ് ഫോർ ഗേൾസ് തിരുവല്ലം തിരുവനന്തപുരം സൗത്ത് ഉപജില്ല തിരുവനന്തപുരം അക്ഷരവൃക്ഷം പദ്ധതി, 2020 കഥ