എൽ പി എസ് വള്ളക്കടവ്/അക്ഷരവൃക്ഷം/ തെളിനീര്

തെളിനീര് ഒരു ആറിന്റെ തീരത്തുകൂടി കൃഷ്ണനും സഹോദരൻ അപ്പുവും സൈക്കിളിൽ പോവുകയായിരുന്നു. അപ്പു തന്റെ കയ്യിലെ പച്ചമാങ്ങ കടിച്ചുതിന്നുകൊണ്ട് ചേട്ടനോട് ചോദിച്ചു " കൃഷ്ണാ ഈ ആറ്റിൽകൂടെ വഞ്ചികൾ പോകുന്നത് കാണാൻ തോന്നുന്നു, എന്താ പോകാത്തെ ?" കൃഷ്ണൻ :" വഞ്ചിക്കാരൻ തുഴഞ്ഞാലും വഞ്ചി മുന്നോട്ടു പോകണമെങ്കിൽ ഈ മാലിന്യങ്ങൾ മാറ്റണ്ടേ?" അപ്പു : " ചേട്ടാ, അതെന്താ ആ മധ്യ ഭാഗത്തു കാണുന്നത് ? കൃഷ്ണൻ : " അതൊരു ചാക്ക് കെട്ടാ കണ്ടില്ലേ പറ്റി പിടിച്ചിരിക്കുന്ന തൂവലുകൾ ? കോഴി വേസ്റ്റാകും അല്ലാതെന്ത് ?” അപ്പു : " ചീഞ്ഞ ദുർഗന്ധം അതിന്റേതാകും അല്ലേ  ?” കൃഷ്ണൻ :" കണ്ടില്ലേ ? കൊതുകുകൾ, പുഴുക്കൾ " അപ്പു : ഹോ! ഈ മനുഷ്യന്മാരുടെ കാര്യം എത്ര നല്ല ആറാണിത്. മനുഷ്യന്മാർ മനസാക്ഷി മരവിച്ചാൽ ഇതിനപ്പുറം ചെയ്യും. ഈയാറ് വൃത്തിയായി സൂക്ഷിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ തെളിനീരിൽകൂടി കളിക്കുന്ന സുന്ദര മത്സ്യങ്ങളെ കാണാമായിരുന്നു. കറുത്ത വഞ്ചികൾ പച്ചനിറത്തിൽ ജലവിതാനത്തിൽകൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്നത് കാണാമായിരുന്നു. വേനൽക്കാലത്തു ഈ തണുത്ത വെള്ളത്തിൽ ഒന്ന് നീന്തിക്കളിക്കാമായിരുന്നു. നല്ലൊരു ബോട്ട് ക്ലബും ഉണ്ടാക്കാമായിരുന്നു, അല്ലേ ചേട്ടാ! ഇതൊക്കെ വെറും സ്വപ്നം അല്ലേ  ? കൃഷ്ണൻ: ഇല്ല അപ്പു ജനം വിചാരിച്ചാൽ ഇതൊക്കെ യാഥാർഥ്യം ആകാവുന്നതേ ഉള്ളു. പക്ഷെ! ബോധോദയം ഉണ്ടാവുക എപ്പോഴാണ്... ങേ ? അഫ്ന 4 ബി എൽ പി എസ് വള്ളക്കടവ് തിരുവനന്തപുരം നോർത്ത് ഉപജില്ല തിരുവനന്തപുരം അക്ഷരവൃക്ഷം പദ്ധതി, 2020 കവിത