"എസ് എൻ ഡി പി എച്ച്.എസ്സ്. മൂവാറ്റുപുഴ/അക്ഷരവൃക്ഷം" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

Schoolwiki സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
No edit summary
No edit summary
വരി 2: വരി 2:
*[[{{PAGENAME}}/കൊറോണ|കൊറോണ ]]
*[[{{PAGENAME}}/കൊറോണ|കൊറോണ ]]
*[[{{PAGENAME}}/ബാല്യം | ബാല്യം]]
*[[{{PAGENAME}}/ബാല്യം | ബാല്യം]]
*[[{{PAGENAME}}/പതറാത്ത പാതയിൽ |പതറാത്ത പാതയിൽ ]]
{{BoxTop1
{{BoxTop1
| തലക്കെട്ട്= ബാല്യം  <!-- തലക്കെട്ട് - സമചിഹ്നത്തിനുശേഷം കവിതയുടെ തലക്കെട്ട് നൽകുക -->
| തലക്കെട്ട്= പതറാത്ത പാതയിൽ  <!-- തലക്കെട്ട് - സമചിഹ്നത്തിനുശേഷം കവിതയുടെ തലക്കെട്ട് നൽകുക -->
| color=  1       <!-- color - സമചിഹ്നത്തിനുശേഷം 1 മുതൽ 5 വരെയുള്ള ഏതെങ്കിലും നമ്പർ നൽകുക -->
| color=  2       <!-- color - സമചിഹ്നത്തിനുശേഷം 1 മുതൽ 5 വരെയുള്ള ഏതെങ്കിലും നമ്പർ നൽകുക -->
}}
}}
<center> <poem>
<center> <poem>
ഓർമയിൽ എന്നും ഓമനിപ്പൂ ഞാൻ
ഒരു കണ്ണീർ കടലായ്
മധുരം നൽകും ബാല്യം
മാറിയ ഭൂമിയിൽ
നോവിന്റെ ഇടനാഴിയിൽ എന്നും
ഓരോരോ ജീവനും
മുറിവേറ്റ വീണ നാളുകൾ
പിടഞ്ഞൊരീ വേളയിൽ
മധുര സ്വപ്നത്തിൽ മൊട്ടിട്ടു
മരണത്തിൻ മുമ്പിൽ പതറി നില്കാതെ
നാമ്പിട്ട മധുരമാം ബാല്യം......
മർത്യരെ നീ കരുതുക;
ഓർമയിൽ എവിടെയോ
കരുതലോടിരിക്കുക;
പോയി മറഞ്ഞു
വരും കാലമത്രയും .
കനിവിന്റെ നിറവാർന്ന ബാല്യം
മധുരമാം ബാല്യമേ നീ
എന്തിന് നൽകി  ഈ യൗവനം


മുറിവേറ്റ നൊമ്പര പാടുകളെക്കാൾ
ജാതി മത വർഗ വർണ്ണ
ഞാൻ അറിയുന്നു ഈ തുടിക്കും
ഭേദമേത്വമില്ല
യൗവ്വനം ഒരു കയിപ്പെന്ന്.
നീയും നാനും ,
വരുമോ ഇനിയൊരു ബാല്യം.......
വേർ തിരുവുമില്ല
ദുരന്തങ്ങൾ എന്നും എന്നും
ഓർമിപ്പിക്കുന്നു നമ്മെ .,
"നിങ്ങളെല്ലാം വെറും
മർത്വർ മാത്രം.,
മ്യതിതൻ ഇരകൾ മാത്രം"


വികസിത ലോകവും
പണ്ഡിതൻമാരും
വിരണ്ടോരീ മുൾക്കിരീടം വെച്ച
കോവിഡ് മാരിക്കുമുമ്പിൽ
വിറയാതെ, പതറാതെ
നിന്നു തടയുവാൻ,
അകലെ നിന്നൊരുമയോ-
ടെതിരുവാൻ
ഡോക്ടർമാർ , നഴ്സുമാർ ,
പോലീസുകാർ പിന്നെ
ഭരണകൂടവും എന്നും
ഒരുമയോടെ കൂടെയുണ്ടേ
അതിജീവനത്തിന്റെ
ചോടുറച്ച പാതയിൽ
അടിയിടറാതെ മുന്നേറുവാൻ
നേരമായി.
കരുതലോടെ നമ്മൾ 
കാക്കും അകലവും
വിജനമാം തെരുവുകളും
അടഞ്ഞിടുന്ന കമ്പോളവും
അതിഥികളെ ഊട്ടിടും
അടുക്കളയും
ജാഗ്രത  പുലർത്തുന്ന ഭരണകൂടവും
പൊരുമേ നമ്മുക്കു
തടയുവാൻ
നിൻറെ മുൾക്കിരീടം  വലിച്ചെറിഞ്ഞ്
ഓടുക കോവിഡേ
ഞങ്ങൾ തൻ പതഞ്ഞ കൈയിൽ
നിന്നുറ ഊരിവീഴുമേ
ഒറ്റ മനസായി ഞങ്ങൾ
നിന്നിടുമ്പോൾ
ആവതില്ല , വീഴ്ത്തുവാൻ
കോവിഡല്ല ,
ഏതു മഹാ വ്യാധിക്കും
</poem> </center>
</poem> </center>
{{BoxBottom1
{{BoxBottom1
| പേര്=ശ്രീലക്ഷ്മി . പി.. എസ് 
| പേര്=പാർവതി സുനിൽ                                                                                                   
| ക്ലാസ്സ്= 9 C     
| ക്ലാസ്സ്= 9 C     
| പദ്ധതി= അക്ഷരവൃക്ഷം  
| പദ്ധതി= അക്ഷരവൃക്ഷം  
വരി 35: വരി 76:
| ജില്ല=  എറണാകുളം  
| ജില്ല=  എറണാകുളം  
| തരം=  കവിത    <!-- കവിത / കഥ  / ലേഖനം -->  
| തരം=  കവിത    <!-- കവിത / കഥ  / ലേഖനം -->  
| color=  2   <!-- color - 1 മുതൽ 5 വരെയുള്ള ഏതെങ്കിലും നമ്പർ നൽകുക -->
| color=  4   <!-- color - 1 മുതൽ 5 വരെയുള്ള ഏതെങ്കിലും നമ്പർ നൽകുക -->
}}
}}

18:10, 22 ഏപ്രിൽ 2020-നു നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന രൂപം

പതറാത്ത പാതയിൽ

ഒരു കണ്ണീർ കടലായ്
മാറിയ ഭൂമിയിൽ
ഓരോരോ ജീവനും
പിടഞ്ഞൊരീ വേളയിൽ
മരണത്തിൻ മുമ്പിൽ പതറി നില്കാതെ
മർത്യരെ നീ കരുതുക;
കരുതലോടിരിക്കുക;
വരും കാലമത്രയും .

ജാതി മത വർഗ വർണ്ണ
ഭേദമേത്വമില്ല
നീയും നാനും ,
വേർ തിരുവുമില്ല
ദുരന്തങ്ങൾ എന്നും എന്നും
ഓർമിപ്പിക്കുന്നു നമ്മെ .,
"നിങ്ങളെല്ലാം വെറും
മർത്വർ മാത്രം.,
മ്യതിതൻ ഇരകൾ മാത്രം"

വികസിത ലോകവും
പണ്ഡിതൻമാരും
വിരണ്ടോരീ മുൾക്കിരീടം വെച്ച
കോവിഡ് മാരിക്കുമുമ്പിൽ
വിറയാതെ, പതറാതെ
നിന്നു തടയുവാൻ,
അകലെ നിന്നൊരുമയോ-
ടെതിരുവാൻ

ഡോക്ടർമാർ , നഴ്സുമാർ ,
പോലീസുകാർ പിന്നെ
ഭരണകൂടവും എന്നും
ഒരുമയോടെ കൂടെയുണ്ടേ

അതിജീവനത്തിന്റെ
ചോടുറച്ച പാതയിൽ
അടിയിടറാതെ മുന്നേറുവാൻ
നേരമായി.

കരുതലോടെ നമ്മൾ
കാക്കും അകലവും
വിജനമാം തെരുവുകളും
അടഞ്ഞിടുന്ന കമ്പോളവും
അതിഥികളെ ഊട്ടിടും
അടുക്കളയും
ജാഗ്രത പുലർത്തുന്ന ഭരണകൂടവും
പൊരുമേ നമ്മുക്കു
തടയുവാൻ

നിൻറെ മുൾക്കിരീടം വലിച്ചെറിഞ്ഞ്
ഓടുക കോവിഡേ
ഞങ്ങൾ തൻ പതഞ്ഞ കൈയിൽ
നിന്നുറ ഊരിവീഴുമേ
ഒറ്റ മനസായി ഞങ്ങൾ
നിന്നിടുമ്പോൾ
ആവതില്ല , വീഴ്ത്തുവാൻ
കോവിഡല്ല ,
ഏതു മഹാ വ്യാധിക്കും

പാർവതി സുനിൽ
9 C എസ് എൻ ഡി പി ഹയർ സെക്കൻഡറി സ്കൂൾ , മുവാറ്റുപുഴ
മൂവാറ്റുപുഴ ഉപജില്ല
എറണാകുളം
അക്ഷരവൃക്ഷം പദ്ധതി, 2020
കവിത