എങ്ങും നിറയും നിശബ്ദതയിൽ
എവിടെയും സ്നേഹത്തിൻ മാറ്റൊലികൾ
ദുഷ്ചിന്തയെല്ലാം പോയ്മറഞ്ഞു
എങ്ങും നന്മതൻ അലയൊലി മാത്രമായി
മറയുന്ന സ്വപ്നങ്ങൾ നിറമതുചാർത്തി
അണയുന്ന ദിനമതിനായി കാത്തിരിപ്പായി
കാലത്തിൻ വേഗതയാൽ ശോഷിച്ച ഭൂമിക്ക്
ഒരു വേള ഇടനൽകി ദൈവം കനിഞ്ഞു
മരവും ചെടികളും പുഞ്ചിരി തൂകി;
"കൊല്ലുവാൻ മർത്ത്യരോ ഇല്ലെന്നവയോതി"
പൊടിപടലമില്ലാതെ പ്രകൃതിക്കോ ഭംഗി
കൈവിട്ടു പോയോരാ ഭംഗി തിരികെ...
തിരക്കേറും ജീവിതത്തിന്നിടയിൽ
ഒരു മാത്രം മർത്തൃർക്ക് സാന്ത്വനമാണ്
എന്നാൽ പെരുകും വൈറസോ ഭീതി
പൊലിയും ജീവന്റെ പകരമെന്തുണ്ട്?
കരമെല്ലാം ശോഭയാൽ ശുദ്ധിയാക്കീടാം
അണയാം ഹൃദയം കൊണ്ടുറ്റവരിലേക്കായ്
തുരത്താം ഈ ഭീതിയെ ഒത്തൊരുമിക്കയാൽ
പൊട്ടിച്ചെറിയാമീ 'വൈറസാം ചങ്ങലയെ'
നമിക്കാം ശക്തനോടായ് അകറ്റാനീ ഭീതിയെ
അങ്ങകലെ ചക്രവാള സീമയിൽ ബാക്കിയാകും
നറുവെളിച്ചത്തിനേകാം നമുക്കീ പ്രത്യാശയേകും
അതിജീവനത്തിൻ പ്രതീകത്തെ......
