പ്രഭാതകിരണങ്ങൾ പൊട്ടിവിടരുന്നിതാ
എന്തെന്നില്ല ആർജിതത്തോടെ
കിരണങ്ങൾ തട്ടുമീ ചെടികൾ
പുഞ്ചിരി തൻ പൂമൊട്ടു വിടർത്തുന്നിതാ
ദൈവത്തിൻ ശ്രേഷ്ഠാനുഗ്രഹങ്ങളിൽ
എത്രയോ കേമൻ സൂര്യാ നീ
ഇരുളിനെ മായ്ച്ചിടും നേരം നീ
പരൻ ഇതാ ആനന്ദപുളകിതനായി
മറയല്ലേ ശ്രേഷ്ഠ ധീരനേ നീ
വാഴുക നീ ലോക ധീരനായെന്നും
