കൈ കൂപ്പിടുന്നു ഞാൻ
ജീവനുവേണ്ടി... യാചിച്ചിടുന്നു ഞാൻ
നാളേക്കുവേണ്ടി...
ഒരു പിടി മണ്ണിനെ ബാക്കി വച്ചീടുവാൻ
മാനവരാശിക്കു മുൻപിൽ.
ഞാനെന്ന ജീവന്റെ ആത്മാവും ഉയിരും
ഇല്ലാതെയാക്കി നീ ഇന്ന്
എങ്കിലും സർവ്വവും സഹയെന്ന മന്ത്രം
ഉരുവിട്ടു ഞാനും ക്ഷമിച്ചു.
ഇനിയും ക്ഷമിക്കുവാൻ ആവില്ല എന്ന് ഞാൻ
പലകുറി സൂചന നൽകി.
വിലയില്ല ഇതിനൊന്നും
നിന്മുന്നിൽ എന്ന് നീ
ചൊല്ലാതെ ചൊല്ലി എന്നോട്.
ഇനിയെങ്കിലും നൽകു എന്റെ ജീവൻ...
ഇനിയെങ്കിലും നൽകു എന്റെ ശ്വാസം...
യാചിച്ചു യാചിച്ചു നിന്നോട് കേഴുന്നു
ഒരുപിടി മണ്ണിനെ ബാക്കിവെക്കാൻ........