ഗവൺമെന്റ് യു പി എസ്സ് ചെമ്മനത്തുകര/അക്ഷരവൃക്ഷം/ഒരു കൊറോണക്കാലത്തിന്റെ ഓർമ്മ
ഒരു കൊറോണക്കാലത്തിന്റെ ഓർമ്മ
ഞങ്ങളുടെ സ്കൂളിലെ വാ‍ർഷികം കടന്നുപോയതിനെ തുടർന്നാണ് കൊറോണ എന്ന മഹാവ്യാധി ജനങ്ങളിൽ പടർന്നുപിടിക്കുന്നത്. പിറ്റേ ദിവസം സ്കൂളിൽ പോകേണ്ടന്നും ഞങ്ങളുടെ വാ‍ർഷികപ്പരീക്ഷ ഇല്ലെന്നും അറിഞ്ഞു. അച്ഛനും അമ്മയും ചേട്ടനും എല്ലാവരും വീട്ടിലുണ്ടായിരുന്നു. ടി. വി കണ്ടും വീട്ടിലിരുന്ന് കളിച്ചും ഒരാഴ്ച അങ്ങനെ കടന്ന് പോയി.കൂട്ടുകാരോട് യാത്ര പോലും പറയാതെ പോന്നതിന്റെ സങ്കടം മനസ്സിലുണ്ടായി. പുറത്തിറങ്ങാൻ പാടില്ലെന്നും കൂട്ടുകാരുമായി കളിക്കാനോ പള്ളികളിലും അമ്പലങ്ങളിലും ആളുകൾ കൂടുന്ന ഒരിടത്തും പോകാൻ പാടില്ലെന്നും അമ്മ പറഞ്ഞു. എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും അച്ഛൻമാത്രം പുറത്തുപോയി സാധനങ്ങളും ഹാന്റ് വാഷുകളും ഒക്കെ വാങ്ങിവരും. എന്റെ വീടിന്റെ തൊട്ടു മുൻപിൽ റോഡായിരുന്നു.ചീറിപ്പാഞ്ഞുപോകുന്ന ബൈക്കുകളും കാറുകളും ഓട്ടോറിക്ഷയും ടിപ്പറും ഒക്കെ പോകുന്ന വഴിയായിരുന്നു. ഇപ്പോളത് വല്ലപ്പോഴും വരുന്ന പോലീസ് വാഹനങ്ങളും സമൂഹ അടുക്കളയിൽ നിന്നും ഭക്ഷണംകൊണ്ടുപോകുന്ന പഞ്ചായത്തധികാരികളുടെ വാഹനങ്ങളിലും ഒതുങ്ങി. അങ്ങനെയിരിക്കെ ഈസ്റററും വിഷുവും വന്നെത്തി. എല്ലാ വർഷവും കേട്ടുവരുന്നമണിയടിയോ പ്രാർത്ഥനയോ പള്ളികളിൽ ഒന്നും ഇല്ലാതെ ഈസ്ററർ ദിനവും കടന്നുപോയി. വിഷുക്കൈനീട്ടം കിട്ടിയില്ല , അങ്ങനെ ആദ്യമായി അമ്പലങ്ങളിൽ പോയില്ല, ആപൂർവാനുഭവമായി ആയി വിഷുക്കാലവുംകടന്നുപോയി . എല്ലാവരും അവരവരുടെ വീടുകളിൽ തന്നെ ഒതുങ്ങി. അന്നാണ് എനിക്ക് മനസ്സിലായത് കൊറോണ എന്ന കോവിഡ് ഇത്രയും വലിയ മഹാവ്യാധിയാണെന്ന് . കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അസുഖങ്ങളുടെ എണ്ണം കുറഞ്ഞു തുടങ്ങി. എങ്കിലും ആശ്വസിക്കാറായിട്ടില്ല. ഈ കൊച്ചു കേരളത്തിലേക്ക് ഇതുപോലെ ഒരസുഖം ഇനി വരരുതേയെന്ന് ഞാനും എൻറെ കൂട്ടുകാരും ഈ നാട്ടുകാരും ഒന്നടങ്കം ( സാമൂഹികാകലം പാലിച്ച് ) പ്രാർത്ഥിക്കുകയും ഈ രോഗത്തെ അകറ്റിനിർത്താനുള്ള കരുത്താർജ്ജിക്കുകയുമാണ്.
|
